Bulgaristan'daki Türklerin Özgür Sesi
Kırcaalinin Bağra (Boyacıköy) köyünün Manıoğulları mahallesinde yaşayan Ahmed Osman Recep 20 yıldır hayvana bakıyor. Şu anda 50 ineğe ve 180 koyuna sahip. O, 1991 -2007 yılları arasında Skalna Glava (Kaya Başı) muhtarı, şimdi "Su Tedariki ve Kanalizasyon" (ViK) şirketinde çalışıyor, Beli Vir yöresinde görev yapıyor. Ahmed Osman hayvanları çok sevdiği için 1990 yılında TKZS (Tarım Kooperatif Birliği) dağılınca ahırlarını ve 40 koyun satın alarak, besiciliğe başlıyor. İlk önceleri bu işte ona sadece eşi Hazime Hanım ve iki oğlu yardım ediyor, daha sonra yakın köyden bir çoban tutuyor. O geçen yıl vefat ediyor ve şimdi onun hayvanlarıyla Versko köyünden Mümün Murad bir yıldır ilgileniyor. Onlar hayvancılıkta ot biçme ve de inek sağma makinesi kullanıyorlar. Bir de besicilere kangal cinsinden dört hayvan köpeği yardım ediyor. Ahmed Osman, birini Meço diye tanıttı. Daha önceden VİK'nin Steremtsi şubesinde olan köpeği iş arkadaşları ona hediye etmişler.
Ahmed Osman, "Hayvanlara bakmak bir çocuğa bakmak gibi bir şey. İyi ki kendileri çıkarıyorlar yiyeceklerini. Biraz da Tarım Fonu mali yardım veriyor, bu paralarla işi idare ediyoruz. Bu yıl bu yardımın bir kısmını aldık, bir ineğe 150 Leva veriyorlar. Fakat başka hayvan parası da alamayacağız, çünkü belgeleri doldururken yanlışlık olmuş" diye paylaştı.
Ahmed Osman her yıl hayvanlara bakmak için 300 dönüm mera ve otlak arazi kiralayıp, ot biçtiğini ve de en çok Gılıbovo kasabasından saman aldıklarını söyledi. Çiftçi hayvancılıktan elde edilen kazancı şöyle değerlendirdi: Eğer hayvanlarla meşgul olan insanlara birer maaş ayırırsak, hiç bir kazanç elde etmiyoruz. İşte kendi ailemizin ihtiyacını karşılayan elde ettiğimiz süt ürünlerini kazanç sayıyoruz. Bir yılda yan tarafa en çok bir düve veya bir inek kalıyor. Süt yazın 35 stotinka idi, şimdi ise 60. Kışın inekler buzağılıyor, mayıs ayına doğru danaları sütten ayırınca ancak o zaman 3-4 ay süt satabiliyoruz". Ahmed Osman besiciliğin geleceğini görmediğini ve bu işi daha çok hayvan sevgisinden dolayı yaptığını belirtti. Kendisi 10 yaşında çocukken hayvanların ardına düşüyor. Çünkü rahmetli babası da koyun sürüsüne sahipmiş. Besici, "Benim dedelerim çobanmış. Annemin babası 90 yıl çobancılık yapmış. Babamın babasında 200-300 keçi varmış. Bizim ailede hayvan bakıcılığı neredeyse bir gelenek haline gelmiş, gidiyor. Daha TKZS kurulmadan önce dedelerimizin Çatlan Dere kıyısında ahırları varmış, orada koyunlarına bakıyormuş" diye anlattı.
Ahmed Osman, besiciliğin tarım alanı olarak gelişmesi yalnız devletin akıllı politikasıyla gerçek olabileceğini düşünüyor. O, " Mesela bana hükümet çiftlik kurmak için 3-4 dönümlük arazi kira versin, ödemesine 5 yıl sonra başlama süresi tanısın. Besiciliğe yatırım yapmak isteyenlere böyle imkânlar sağlansın. Üstelik belediye arazisi üzerine çiftlik kurma hakkını elde etmek için bir sürü gereksiz prosedürlerden geçilmesi gerekiyor, böylece çok zaman kaybediliyor. Çiftliğin kurulması en az 50 bin levaya mal olacak, yeri de 10 bine. Onun için işin temelleri atılırken devlet yardımcı olsun" diye önerilerde bulundu. Osman, geçen yaz yarmayı 25 stotinkaya satın aldığını, fakat kışa doğru mali yardım verilince fiyatının 50 stotinkaya yükseldiğine dikkat çekti. Ahmet Osman, "Verilen 10 bin leva yardım parasıyla tamamen yarma aldım. Zaten çoğu çiftçiler mali yardımlarını kaybediyorlar, çünkü aynı yeri başkası da çizdirmiş oluyor. Muhtarlar bu konuda yardımcı olmaları gerekiyor. Zannedersem bizim Kostino bölgesinden ancak 5-10 kişi dönüm başına mali yardım alabilmiştir. Bence hükümet dönüm başına para vermesin, sadece hayvan başına versin. Çünkü hayvana bakmayan kişilere mera ve otlak yerler verilince, hayvan sahiplerinin çizdirdiği arazilerin miktarı azalıyor" diye önerdi.
Tarım ve Gıda Bakanlığından uzmanlar Kırcaali'de çiftçilere "Bölge Kalkınma" programının sağladığı mali yardım alma yollarını açıkladılar. Bu seminere katılan Ahmed Osman bu faaliyetin çiftçilere yüksek istemlere uymadıkları için hiçbir faydası olmadığını öne sürdü.
|
|
||||||||||||||||
|
