Bulgaristan'daki Türklerin Özgür Sesi
İnsanoğlu doğumundan buyana maddi nimetlerle paralel geçim seyrinde belli bir eğitimden de ihtiyaç duymuştur.
Bu zamanla değerlendirilmiş, gün olmuş, küçümsenmiştir.
Halk arasında cahil, okumuş diye sık sık kullanılan deyimler bu gün de değerini kaybetmiş sayılmaz.
İyi bir eğitim gören kişinin topluma yeri, halkına hizmeti başka bir seviyede olur. Burada şüphesiz farklı anlayış ve görüşler de vardır.
"24 Mayıs gibi bir Kültür Bayramı arifesinde içimdeki karışık düşünceler hüküm sürerken geçmişten silinmez anıları dile getirmeden bugünkü durumu anlamak olanaksız gibi geliyor.
Halihazırda aile ve okulun, toplumun birinci dereceli amiller arasında olduğunu anmadan geçemeyiz.
Nur içinde yatsın, babam okuyup yazma bilmezdi. Cebindeki devlet dairelerinden verilen evrakları renklerinden ayırıp, imza yerine hep parmak basardı.
Bundan olsa gerek eğitime büyük önem veren adamdı.
Onun sonsuz kaygılarıyle paralel, hazırlığımda değerli katkıları olan öğretmenlerimden de söz etmeyi düşündüm bu bayram gününde.
Bugün yazıp kullandığım dilin hazırlığı ruştiye okulu sıralarında.
Hüseyin ve Rüstem hocaların dersleriyle başlar. Lise öğrencili yıllarım artık bir olgunluk çağıdır.
Nuvap mezunu Durgut Efendinin halk edebiyatı, Kadim Yunan edebiyatı üstüne zengin dil kültürü ile okuduğu dersler üzerimde silinmez izler bırakıyor, görüşlerimi genişletiyordu. Bu arada halihazırda Sofya'da profesör olan Emil Boyef'in, Sabri Mehmet'lerin Türkçemde olumlu etkilerini anmadan geçemeyiz.
Anadilimde yanyana bize başka dillerden, matematik ve diğer derslerden de geniş bilgiler veren Ali Beysim, Hristo Kolev, İbrahim Dereli, Ramadan Arif, Ali İbişev, Aptikadir Aptişev gibi anmaya değer daha nice öğrencilerimiz vardı.
Aslında kendime öğretmenlik mesleğini aşılayanlar da onlardı.
Bundan bu gün de pişmanlık duymuyorum. Tekrar seçme imkanım olsa başka meslek seçemezdim.
Görüşlerim açısından bu çok kutsal görevdir.
Zaten toplumda münevver tabakaların çoğunluğunu öğretmen oluşturur.
Saçlarına kar yağmış, ömürleri sınıf odalarında öğrenciler arasında geçmiş nice nice öğretmenlerimiz vardır.
O yıllar yılı köprüler kurulmamış, mesken bloklarına tuğlalar dizmemiş, çocuk kalbinin mühendisi kalmıştır. Öğretmen kitlelerin önünde yürüyen, bilgi veren, dürüstlük doğruluk öğreten kişidir.
Bir ömür o, pek kazancına da bakmadı. Hep düşük ücretle çalıştı. Emeğinin bedeli öğrencilerinin bilgisi, dürüstlüğü oldu. Minnettarlık ifadesi alışığı buketlerle, çiçeklerle sevindi.
Çocuklarımızı, torunlarımızı yarınlara hazırlayan öğretmenlerimizin ölçülere sığmaz kaygılarını ne etsek ödeyemeyiz.
Ne olur, gelin öğretmenlerimize minnettar kalalım.
Bu Bayramlarda da kendilerine buketlerin ölmezini, solmazını verelim.
|
|
||||||||||||||||
|
