Şükriye GÜNGÖRSevinçlerimiz, hüzünlerimiz, acılarımız... Ne kadar çok duygu taşır bu beden.

Bazen bu kadar olmaz, hep beni mi bulur dersin.

Sonra da herşey yine düzene girmiştir.

Bazen de ardından öylece bakakalırsın. Bazen yaşadıklarını kabullenip bazen de unutmuşsundur...

Her beden taşır bu duyguları.

Her bedenin de farklıdır verdiği tepki..

Yaşadığınızı paylaşabilecek, danışacağınız ve kendinizi huzurlu hissedebileceğiz limanınız olsun.

O yoğun temponuzda bile ayırabilecek beş dakikalarınız olsun.

İnsanı mutlu hissettirebilecek an işte o andır..

Boşa dememişler kırk yıl hatrı vardır bir kahvenin...

Bir bahanen olsun sohbete davet etmek için...

Bu anları mı özlediniz?

O zaman yap bir kahve geliyorum.

Yoksa bir arkadasın yok mu?

Biraz kendin için zaman ayırmayı dene...

Belki de çoktur ama paylaştığınız duygu yoktur.

İşte o zaman

Ne kadar hissizleşti hissettiklerimiz. Herşeyde ne kadar yalnız bırakıldınız.

Belkide konuşulanları, başkalarından duyar oldunuz.

Belki de ardından konuşulan siz oldunuz.

Eğer böyle ise,

Hesap sorma.

Kendini yorma.

Başkası için yaşayabileceğiniz bir hayat yok.

O zaman orasını terk et..

Terkedildikleri için üzülen onlar olsun.

Her gün yeni bir sayfan varsa kendini olmayacaklar için tüketme..

Hayat devam ediyor hayıflanacak bir durumunuz yok..

Siz Hangisiniz?

Dur önce çalan şarkıya eşlik etmek ister misin?

Ardından yap bir kahve.

En sevdiklerinle paylaş sohbetin çok olsun..

Yoksa da,

Sana eşlik etmek için doğan güneş göz kırpıyor..

Uçan kuş çıkarttığı sesle selam veriyor..

Ayrıca bu gün, yeni bir gün.

Bu gün özel bir gün..
Kahveniz hazırsa afiyet olsun...

Sevgilerle

Şükriye GÜNGÖR

YAZARIN DİĞER YAZILARI

 Mutluluk, İnsan ve Maske....

 Çocuklar Gördüğünü Yapar...

 Mutluluğun rengi....

 Evli ve Sevgili...

  Her Vedanın Hikayesi Farklıydı....